Στην ανατολική πλευρά της Ακρόπολης υπάρχει μια μικρή γειτονιά που θυμίζει έντονα παλιά Αθήνα και της οποίας τα σύνορά με τον ιερό
βράχο και τον αρχαιολογικό χώρο όπου
βρίσκεται το θέατρο του Διονύσου, είναι η οδός Θρασύλλου, αφιερωμένη στον
φιλόσοφο, γραμματικό και αστρολόγο Θρασύλλο ο οποίος έζησε την ίδια περίοδο με
τον Χριστό.
Ένα ανηφορικό δρομάκι είναι η Θρασύλλου· ξεκινάει από την
Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μετά από λίγες δεκάδες μέτρα λέγεται Στράτωνος η
οποία σβήνει στα Αναφιώτικα. Από την πλευρά του βράχου αυτοί οι δρόμοι οι
οποίοι αποτελούν ένα μικρό τμήμα του περιπάτου γύρω από την Ακρόπολη η ωραία διαδρομή
συνοδεύεται από ένα ψηλό κιγκλίδωμα ενώ από την άλλη, χαμηλά παλιά κτίρια αποκαλύπτουν
σκηνές από την ιστορία της πόλης.
Τα περισσότερα είναι χτισμένα πριν από δυο αιώνες σχεδόν και
διατηρήθηκαν έτσι, όπως και όλες οι γειτονιές γύρω από την Ακρόπολη επειδή στο
υπέδαφός τους ησυχάζουν ερείπια από όλες τις περιόδους της ιστορίας της Αθήνας.
Οπωσδήποτε, για την ανέγερσή τους χρησιμοποιήθηκαν πέτρες και μάρμαρα που
βρέθηκαν επί τόπου καθώς στην μακρά πορεία της πόλης μας δεν ήταν λίγες οι
φορές που έγινε ερείπια και οι στρώσεις αυτών είναι πυκνές και ανέγγιχτες μιας
και από πάνω τους χτίστηκαν σπίτια. Όταν δε χτίστηκαν αυτά που βλέπουμε σήμερα,
δεν υπήρχαν ή ήταν ακόμη άτονοι οι κανονισμοί της Αρχαιολογίας και όσα δεν
απαλλοτριώθηκαν είναι δεσμευμένα να παραμείνουν όπως είναι και όταν πέσουν,
τότε είναι που θα επέμβουν οι αρχαιολόγοι και μετά από την ανασκαφή που θα
κάνουν και την σπουδαιότητα των ευρημάτων, θα αποφασίσουν για το μέλλον που θα
έχει το οικόπεδο. Στην περίπτωση η συνηθισμένη πρακτική είναι να μείνει ανοιχτό
για να βλέπουν, όταν δεν είναι χορταριασμένο, οι περαστικοί και οι τουρίστες τα
θεμέλια της πόλης. Τέτοια οικόπεδα παρατηρούμε πολλά στην Πλάκα, στο
Μοναστηράκι, στον Κεραμικό και αλλού και σαν νησίδες πράσινου που συνήθως είναι
γεμάτοι σκουπίδια σπάνε την ενότητα των
οικοδομικών τετραγώνων.
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τα σπίτια των προαναφερόμενων
δρόμων σε αυτό το σημείο του περιπάτου γύρω από την Ακρόπολη. Κάποια παραμένουν
ζωντανά χάρη στη λειτουργία τους ως ταβέρνες που ενθουσιάζουν τους τουρίστες
αλλά εκείνα που για διάφορους λόγους έπαψαν να είναι κατοικήσιμα, αφέθηκαν στο
έλεος του χρόνου και του καιρού που φέτος είναι ιδιαίτερα βροχερός και τα νερά
μπαίνουν στο εσωτερικό τους από τις διαλυμένες στέγες και αποσαθρώνουν τους ήδη
ταλαιπωρημένους τοίχους καθιστώντας τα
επικίνδυνα για όποιον βρίσκεται κοντά τους τη στιγμή που αρχίσουν να γέρνουν
στο χώμα.
Αυτά τα ερείπια στην Αθήνα γίνονται καταφύγια για τις γάτες
που σε ορισμένες γειτονιές, όπως αυτή που αναφέρουμε, είναι κοπάδια ολόκληρα
και μπορεί η παρουσία τους να μην ενθουσιάζει όλους στη γειτονιά και κάποιοι να
ψάχνουν τρόπους να τις διώξουν. Αυτό όμως που έκανε κάποιος με την άτεχνη
ζωγραφιά του σκύλου στο πλαίσιο που φράζει την πόρτα για να τις προειδοποιεί,
μόνο γέλια τους προκαλεί, αν φυσικά του δίνουν σημασία…
ΑΘΗΝΑ 18022019. Εφημερίδα "Φιλελεύθερος", σελ. 35.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου