Είναι από τα πιο παλιά χριστιανικά μνημεία της πόλης, η
Καπνικαρέα και το πιο ταλαιπωρημένο κτίριο από τα καυσαέρια μέχρι που κάποια
μέρα, πρυτάνευσε η λογική που θέλει την πόλη με λιγότερα αυτοκίνητα και πεζοδρόμησαν
την Ερμού. Από τότε ησύχασε το κτίριο και ο κόσμος άρχισε να το σέβεται
περισσότερο και καθώς είναι στο δρόμο όσων βγαίνουν ακόμη βόλτα στην αγορά,
έχει και την κινησούλα του στο άναμα κεριών καθώς και για μια ανάσα στον
ιδιαίτερο φροντισμένο τοίχο που ορίζει την αυλή της. Αν έχετε μάλιστα
παρατηρήσει, σε όλο το μήκος της Ερμού δεν υπάρχει πουθενά εκτός από αυτόν τον
τοίχο κάτι να καθήσει όποιος κουραστεί και θέλει να πάρει μια ανάσα...
Κι εγώ τη βλέπω πάντα σαν περνάω απ’ έξω και μέχρι πριν από
λίγο είχα την εντύπωση πως επρόκειτο για ένα μικρό κτίριο - τούτο βοηθάει και
το γεγονός ότι είναι ένα μέτρο σχεδόν κάτω από την επιφάνεια του δρόμου. Απόψε όμως,
την είδα από ψηλά, από τη βεράντα του «Λέξη - λόγος» (Πλατεία Καπνικαρέας 3) που
πήγα για τα εγκαίνια της έκθεσης της Ελεάννας Μαρτίνου «Facescapes» και με την ευκαιρία έκανα
μια φωτογραφία και τη μοιράζομαι μαζί σας να δείτε πως φωτίζεται στα πλάγια αυτό
το σεβαστό μνημείο από τις βιτρίνες των καταστημάτων και την ωραία κεραμοσκεπή
με την σκούρα δάφνη δίπλα του.
AΘΗΝΑ, 20032014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου