Από αριστερά: Ηλίας Κουσάνας, Ηλίας Μονάντερος, Δημήτρης Μονάντερος, Βασίλης Μονάντερος και Πέτρος Μονάντερος οι
παίχτες της προχθεσινής βραδιάς.
|
Όταν λέμε φτιάξαμε όλοι μαζί ένα βιβλίο στη Νεράιδα Δολόπων, κυριολεκτικά
το εννούμε. Επί του προκειμένου,για να φτιάξουμε το βιβλίο «Ελεύθεροι στα δεσμά
των Αγράφων», κάτσαμε πότε δυο - δυο, πότε περισσότεροι γύρω από ένα τραπέζι ή
ένα τζάκι και μιλήσαμε για πολλή ώρα. Μετά αποσυρόμουν, στο χωριό είτε δίπλα στο
τζάκι του σπιτιού του Κώστα Πλατσιούρη, είτε σαν επέστρεφα στην Αθήνα, στην
ησυχία του γραφείου μου και έκανα την απομαγνητοφώνηση, πλήρη όπως συνηθίζω και
κατά συνέπεια ιδιαίτερα χρονοβόρα.
Μετά, με τα χειρόγραφα ανά χείρας, επέστρεφα πάλι στη Νεράιδα
και ξανακουβεντιάσαμε μη και μας έχει ξεφύγει τίποτα και κυρίως να μη κάνουμε
κανένα λάθος σε ονόματα και τοποθεσίες που είχαμε αναφερθεί και την κατάλληλη
στιγμή βγάζαμε και φωτογραφίες. Αυτό έγινε σχεδόν με τον καθένα που πήρα
συνέντευξη και στο τέλος, πολλές ήταν οι φορές που για κάποια πράγματα
απευθυνθήκαμε και σε τρίτους για να τα διασταυρώσουμε.
Το καλύτερο σημείο για να διασταυρώσουμε όσα είπαμε και
γράψαμε, ήταν τα καφενεία των Γιάννη Καραμέτου και του Νίκου Χαλάτση όπου
συναντιόμασταν το απόγευμα, τα λέγαμε και μετά, παίζαμε και καμιά παρτίδα
δηλωτής να περάσει ή ώρα μέχρι να πάμε για ύπνο. Εγώ ομολογώ πως δεν ξέρω και
πολλά πράγματα από αυτό το παιχνίδι,αλλά για το καλό και φυσικά για την
αναμνηστική φωτογραφία όλο και μου παραχωρούσαν μια θέση δίπλα σε κάποιον
παίχτη αλλά δεν καθόμου και πολύ γιατί όπως ξέρετε όσοι ασχολείσθε με τέτοια
παιχνίδια, όταν κάθεσαι δίπλα σε ένα παίχτη πρέπει να είσαι και λίγο τυχερός
γιατί δεν το έχουν σε τίποτα να σου χρεώσουν τη χαμένη παρτίδα.
Από αριστερά: Ηλίας Κουσάνας, Ηλίας Μονάντερος, Κώστας
Πλατσιούρης, Δημήτρης Μονάντερος, Βασίλης Μονάντερος και Γιώργος Μονάντερος οι
παίχτες της προχθεσινής βραδιάς.
|
Εννοείται πως οι άνθρωποι που πήρα συνεντεύξεις στη Νεράιδα
δεν ήταν μόνο οι άντρες του χωριού αλλά και οι γυναίκες και τις οποίες ομολογώ
όταν τις συναντούσα δεν υπήρχε περίπτωση να φύγω από το σπίτι τους χωρίς να πιω
καφέ, γλυκό, τσίπουρο,ακόμη και φαγητό και πρέπει να πω, πως τα πιάτα τους δεν
διέφεραν καθόλου από της μάνας μου. Για τις κυράδες που με περιποιήθηκαν στα
σπίτια τους θα ακολουθήσουν ιδιαίτερα σημειώματα για την κάθε μια για να τις γνωρίσετε
και άμα τύχει και βρεθείτε προς τη Νεράιδα να χτυπήσετε άφοβα την πόρτα τους και
θα είστε απ’όλες καλοδεχούμενοι.
- Το βιβλίο «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» του οποίου το
θέμα είναι πώς οι κάτοικοι της Νεράιδας κατόρθωσαν μετά τη φοβερή δεκαετία 1040
- 1950 να ξαναφτιάξουν το χωριό τους και να αναστήσουν την κοινότητά τους, θα
κυκλοφορήσει στις 31 Μαρτίου και θα παρουσιαστεί στην Καρδίτσα την 1η Απριλίου
και στην Αθήνα στις 8 Απριλίου στη μεγάλη αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Περισσότερες λεπτομέρειες θα σας ανακοινώσω
εντός των προσεχών ημερών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου