Έκλεισε ένα αιώνα ζωής πριν αποσυρθεί προχθές στη μνήμη της οικογένειάς
της και στον ουρανό των «Μικρών Πατρίδων», η Ελένη Σπύρου Δήμου, τα γένος
Σπανού που είχε γεννηθεί το 1914 και ήταν η πιο ηλικωμένη γυναίκα στα
Σαραντάπορα της Καρδίτσας.
Την Ελένη Δήμου γνώρισα πριν από έξι χρόνα,όταν έκανα για
την «Ελευθεροτυπία» ένα αφιέρωμα στους εν ζωή μέχρι εκείνη τη χρονιά, πολεμιστές
του ’40 και ανάμεσά τους ήταν και ο άντρας της, ο μπάρμπα Σπύρος ο οποίος έχει
γεννηθεί το 1917. Αντιστάθηκε στα οχυρά Ρούπελ, ο καλός στρατιώτης και
πατριώτης μπάρμπα Σπύρος και σαν παραδώθηκαν μπροστά στην τεράστια δύναμη των
γερμανικών στρατευμάτων, αιχμαλωτίστηκε, δούλεψε στα κάτεργα που έκαναν οι
κατακτητές στην περιοχή της Καβάλας και επέστρεψε στο χωριό με τα πόδια.
Τότε μέσα στην κατοχή, το 1942, παντρεύτηκαν και έζησαν
μαζί,όλα τα δεινά της εποχής και φυσικά τον Εμφύλιο που ακολούθησε. Μαζί
αγωνίστηκαν κατόπιν στα χωράφια και στα κοπάδια για να ξαναφτιάξουν το
κατεστραμένο σπίτι τους και να φροντίσουν την οικογένειά τους, τα τέσσερα
κορίτσια που απόκτησαν, χωρίς να φύγουν ποτέ από το χωριό τους. Τελευταία η
Ελένη, αντιμετώπιζε βεβαίως κάποια προβλήματα υγείας αλλά αυτό που την κατέβαλε
ήταν ότι έσπασε και τα δυο της πόδια και καθηλώθηκε στο κρεβάτι. Έτσι ο μπάρμπα
Σπύρος ανέλαβε και το ρόλο του νοσοκόμου και μάλιστα ήταν τόσο τρυφερός μαζί της
και το γεγονός το κουβέντιαζαν σε όλο χωριό. ‘Ετσι τους βρήκα μια ημέρα που
επισκέφθηκα το σπίτι τους πριν από ένα χρόνο. Να κάθετε στην άκρη του κρεβατιού
και να περιμένει να ανταποκριθεί αμέσως σε ότι ου ζητούσε χωρίς να γκρινιάζει
καθόλου. Προχθές δε που πέρασα έξω από το σπίτι τους, είδα τα παράθυρα
μανταλωμένα, κατάλαβα πως είχαν πάει στην Καρδίτσα στην κόρη τους να ξεχειμάσουν
αλλά δεν ήξερα πως είναι άσχημα, τόσο η Ελένη όσο και ο μπάρπα Σπύρος που
έσπασε κι αυτός ένα πόδι φέτος.
Τώρα ο μπάρμπα Σπύρος, μετά από 73 χρόνια κοινής ζωής με την
Ελένη, απέμεινε μόνος αλλά έχει τα τέσσερα κορίτσια που έκαναν μαζί, δέκα
εγγόνια και έντεκα δισέγγονα. Να είναι καλά όλοι τους και να θυμούνται την καλή
μάνα και γιαγιά τους, Ελένη. Εγώ από την πλευρά μου, τη θυμούμαι και την
μνημονεύω στο βιβλίο «Ελεύθεροι στα δεσμά των Αγράφων» που κυκλοφορεί την
επόμενη εβδομάδα και δεν πρόλαβε να το ξεφυλλίσει...
ΑΘΗΝΑ, 29032014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου