Καλημέρα σας και καλή δύναμη να έχουμε όλοι γιατί τα
πράγματα, μπορεί να φαίνονται απλά, αλλά κάτω από την επιφάνειά τους, είναι
πολύ δύσκολα καθώς φαίνεται ο ψεκασμός μας έχει επηρρεάσει ποικιλοτρόπως και οι
συνέπειες είναι πολλές και διάφορες.
Τι τα λέω όλα αυτά τώρα; Να, χθες το μεσημέρι περπατούσα τη
Βασιλίσσης Σοφίας, από Χίλτον προς Σύνταγμα και χάζευα τα μεγάλα κτίρια της και
τις μικρές αυλές που έχουν μπροστά τους. Αυλές μάλιστα περιποιημένες καθώς ο
πλούτος και η δύναμη των ενοίκων αυτών των κτιρίων είναι γνωστός. Σε μια από
αυτές λοιπόν μπροστά, βλέπω την μεγάλη μουσμουλιά (δείτε φωτογραφία) να είναι
γεμάτη με άγουρο καρπό και εντυπωσιάστηκα. Σκέφτηκα μάλιστα πόσο όμορφη θα ήταν
όταν ωριμάσουν τα μούσμουλά της και τι χαρά θα κάνει αυτός που θα τα δοκιμάσει και
για να κάνω τη σύγκριση, σήκωσα τη μικρή μου μηχανή να κάνω μια φωτογραφία προσπαθώντας
επίσης να βάλω στο κάδρο και ένα μικρό κομμάτι από την πρόσοψη του φροντισμένου
κτιρίου.
Δεν ήταν και εύκολο γιατί ήθελα να απομονώσω κάποια περιτά
στοιχεία αλλά τέλος πάντων τα κατάφερα. Ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα πήγα
να βάλω τη μηχανή στην τσέπη κι εκείνη τη στιγμή με πλησιάζει ένας ψηλός,
καλυμνασμένος κύριος με μπουφάν ο οποίος κάτι έκρυβε κάτω από τη μασχάλη του ο
οποίος μου λέει πως δεν επιτρέπεται να κάνω φωτογραφίες σε αυτό το κτίριο. Τον
ρωτάω γιατί και μου απαντά ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο και δεν επιτρέπεται.
Να του λέω φωτογραφίζω κάτι που βλέπει όλος ο κόσμος, την αυλή ενός κτιρίου την
οποία βλέπουν χιλιάδες άνθρωποι κάθε μέρα. Όχι μου λέει, η αυλή έχει κάγκελα κι
εσύ φωτογράφισες πίσω από αυτά κι εκεί είναι ιδιωτικός χώρος.
Σταμάτησα, δεν είχε κανένα νόημα ο διάλογος και δίνοντάς του
την εντύπωση ότι δεν ήξερα και ότι δεν θα το ξανακάνω συνέχισα το δρόμο μου προς
το Σύνταγμα, εντελώς αποκαρδιωμένος με την βραδύτητα που κινούνται κάποια
πράγματα σε αυτόν τον μάταιο κόσμο που ζούμε. Θυμήθηκα ένα προχθεσινό
δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα ΝΕΑ» που αναφέρονταν στα γυαλιά της Google που
θα έχουν ενσωματωμένο internet στο σκελετό τους τα οποία όπως και να έχει είναι ένα επίτευγμα
της τεχνολογίας με άγνωστες συνέπειες στο μέλλον και για τα οποία έχει αρχίσει
ένα διάλογος για τα όρια της ιδιωτικότητας και σκέφτηκα πως αν κάποιοι από εμάς
βάλουμε τα μούσμουλα τα οποία έχουν ωραία αλλά λίγη σάρκα στο τραπέζι, δεν θα
προλάβουμε να τα δοκιμάσουμε και θα γλείφουμε τα κουκούτσια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου