Παλεύω με το δάσος – ήτοι τα αγριόδεντρα
και τα αγριοχόρταρα που έχουν πνίξει τις καστανιές του κτήματος και τα χωράφια
που καλλιεργούσαν οι πρόγονοι. Χθες είχα να κάνω με κάτι γιγάντιες
φτέρες, δυο μέτρα σχεδόν ύψος και με εξάντλησε ο αγώνας και η προσοχή που
έπρεπε να έχω γιατί είναι ο καιρός που όλα τα φίδια έχουν σκαρίσει και
κυκλοφορούν οπουδήποτε. Μέσα σε αυτή μάχη είχα να προσέξω μη και πατήσω τα
χαμοκέρασα όπως λέμε εδώ στο χωριό τις άγριες φράουλες που φυτρώνουν σε ένα
κομμάτι του χωραφιού και τούτες τις ημέρες είναι στην ωρίμανσή τους. Κρυμμένα
κάτω από τις φτέρες γιατί δεν αγαπούν ιδιαίτερα τον ήλιο αυτά τα μικρά φυτά
κάνουν έναν εξαιρετικό μικρό καρπό που μοσχοβολάει αν τον βάλεις στο στόμα σου
αλλά η λαχτάρα για να τα μαζέψεις μπορεί να κρύβει εκπλήξεις γιατί τα
χαμοκέρασα αγαπούν πολύ και τα πουλιά και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και τα
φίδια κι εκεί κοντά στήνουν καρτέρι…
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 22062017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου