Φέτος της
μικρής νέας κερασιάς στην αυλή, από την μεγάλη ανθοφορία, υπερβολική θα έλεγα
για το μπόι της, πρόκοψαν μόνο δυο κεράσια και τα δοκιμάσαμε όπως από νηστεία την
μεταλαβιά στην εκκλησία. Μέχρι να ωριμάσουν καθημερινή ήταν η επιθεώρησή τους καθώς
εκεί που δεν περιμένεις, μπορεί να τα δεις μαραμένα και στεγνά. Γι’ αυτό και το
φυτοφάρμακο (λίγο αραιό) του οποίου τα στίγματα βλέπετε τόσο πάνω στον καρπό, όσο
και στα φύλλα. Είναι απαραίτητο κι αυτό πλέον στη ζωή των φυτών κι εσείς όμως
πρέπει όταν τα δοκιμάζετε να τα πλένετε καλά για να μην υπάρξεις τίποτα κακές
παρενέργειες.
Με το
δέσιμο που της κάναμε σε ένα στύλο καστανιάς να στηρίξει το αδύναμο κορμάκι της
όσο το έχει ανάγκη γιατί ο αέρας μπορεί να τη σπάσει αυτή θα δυναμώσει και θα πετάξει μεγάλα
κλαριά και τα επόμενα χρόνια, αν της επιτρέψει ο καιρός θα κάνει περισσότερα
κεράσια και θα μαζεύουμε όσα φτάνουμε με τη σκάλα. Αργότερα όταν ψηλώσει αρκετά
και θα είναι δύσκολο να σκαλώσουμε επάνω της, κάποια απ’ αυτά θα μένουν και για
τα πουλιά που τα λιγουρεύονται και διεκδικούν με θράσος και χωρίς να ρωτήσουν το
μερίδιο τους. Μέχρι τότε αυτά πρέπει να τα λογίζουν ως απαγορευμένο καρπό!
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 11062017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου