Αυτό το περίεργο πράγμα που κρατάμε εγώ με τον μπάρμπα Θοδωρή, τον πιο παλιό ψαρά της Βόνιτσας, μπροστά από το ιχθυοπωλείο του Αλέξη Μασούρα ήταν κάποτε ένας ζωντανός οργανισμός ο οποίος, αν και δεν σκέφτονταν όπως ο Homo Sapiens, είχε όμως τη νοημοσύνη της επιβίωσης κι έτσι διατηρήθηκε εκατομμύρια χρόνια μέχρι που οι συνέπειες της ρύπανσης και η απληστία του ανθρώπου τον έστειλαν στη λίστα με τα εξαφανισθέντα…
Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα είδος σφουγγαριού που ζούσε μέχρι πριν από λίγα χρόνια στον Αμβρακικό κόλπο και που μοιάζει εκπληκτικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο όταν αυτόν απογυμνώσουμε από το οστέινο περίβλημα που τον προστατεύει για να λειτουργεί σωστά και προς όφελος όχι μόνο του ανθρώπου που τον κουβαλά αλλά και των υπολοίπων γύρω. Λίγο πολύ αυτή η λειτουργία έχει επικρατήσει να λέγεται «κοινός νους» και υποτίθεται πως ή εξέλιξη τον έκανε κτήμα των περισσότερων ανθρώπων γιατί αλλιώς τίποτα δεν θα λειτουργούσε σωστά και ο κόσμος μας θα ήταν μια αδυσώπητη ζούγκλα.
Να όμως που τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στους δρόμους της Αθήνας αλλά και αλλού, έρχονται να μας διαψεύσουν σε βαθμό μάλιστα τέτοιον που εύκολα μπορούμε να παραδεχτούμε πως σε κάποια μυαλά, η νοημοσύνη έχει χαθεί, όπως και απ’ αυτόν το σπόγγο. Απολιθωμένος όπως είναι, δεν μπορεί να σβήσει ούτε μια λέξη από τον πίνακα με τις αθλιότητες που προκαλούν οι συνήθεις «άγνωστοι» και έχουν γίνει καθημερινότητα σε μια ζωή που όλο και περισσότερο μοιάζει με εκείνη με το σκοτεινού και λασπωμένου βυθού που για όλα τα είδη κανόνας της επιβίωσης είναι να κατασπαράζει τον ένα το άλλο…
ΒΟΝΙΤΣΑ, ΜΑΙΟΣ 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου