Του Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου) είναι μια εκκλησιαστική εορτή μετά την οποία οδηγούμεθα κατ’ ευθείαν στα Χριστούγεννα ενώ έχει και τη σημασία της, καθώς αρχίζει να χαλάει ο καιρός στις θάλασσες και η ναυτοσύνη επικαλείται την προστασία του Αγίου των θαλασσών. Τότε είναι που γίνονται και πολλά πανηγύρια και ωραίες τελετές στις λιμάνια κυρίως όπου σε όλα σχεδόν υπάρχει και από μια εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Εκτός αυτής όμως της ημερομηνίας, ο Άγιος Νικόλαος εορτάζεται και στις 20 Μαϊου (σύνοψις και ανακομιδή των λειψάνων) τόσο στα λιμάνια αλλά και σε διάφορα ηπειρωτικά μέρη μακριά από τη θάλασσα αλλά τούτο δεν έχει σημασία καθώς το ναυτικό επάγγελμα δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με την καταγωγή από τα παράλια και τα παράκτια μέρη.
Η μοναδική τώρα εκκλησία του Ασφοντυλίτη στην Αμοργό, είναι του Αγίου Νικολάου που την μοιράζεται εξίσου με τον Άγιο Γεώργιο καθώς έτσι συνδυάζεται η θάλασσα με τη στεριά, το κουπί και το τιμόνι του ναυτικού δηλαδή με το αλέτρι και το ραβδί του αγροτοκτηνοτρόφου που προστατεύει ο καβαλάρης άγιος της χριστιανοσύνης. Έτσι με αυτό τον τρόπο, οι κάτοικοι του Ασφοντυλίτη πίστευαν πως είχαν την ευμένεια και την προστασία και στη στεριά και στη θάλασσα, τις δυο κύριες πηγές για την επιβίωσή τους.
Ως μικρός οικισμός όμως, δεν είχε βεβαίως απαιτήσεις να γίνει μεγάλο πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου που εόρταζαν άλλες μεγάλες εκκλησίες σε δυνατότερα χωριά και περιορίζονταν στον Άγιο Νικόλαο. Τα παλαιότερα χρόνια δε είχε μεγάλη συμμετοχή κόσμου γιατί ακόμη ήταν ζωντανός ο οικισμός και τον επισκέπτονταν πολλοί από την Αιγιάλη αλλά τελευταία, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης του Όρμου το πανηγύρι αυτό γίνεται πια μόνο στο λιμάνι.
Αυτό δεν άρεσε και τόσο στους ανθρώπους που διατηρούν ακόμη σχέσεις με τον Ασφοντυλίτη, είτε λόγω κάποιων δραστηριοτήτων που συνεχίζουν ακόμη εκεί είτε για λόγους νοσταλγίας προς τον τόπο των προγόνων τους κι έτσι αποφάσισαν να κάνουν πάλι πανηγύρι στον οικισμό και αυτό έγινε πραγματικότητα μόλις πριν από πέντε χρόνια.
Το πανηγύρι στον Ασφοντυλίτη περιορίζονταν, λόγω τεχνικών δυσκολιών, στο μέγα εσπερινό που έκανε ο παπα Γιώργης από τον Ποταμό και ακολουθούσε φαγητό στο χώρο γύρω από την εκκλησία. Η προσφορά δε των κρεάτων γίνονταν από τους βοσκούς που συνεχίζουν να έχουν τα κοπάδια τους στον οικισμό, το μαγείρεμα το αναλάμβαναν οι γνωστοί μάγειρες της Αμοργού οι οποίοι αφού έβραζαν το κρέας στο πανηγυρόσπιτο της Ανάληψης στον Ποταμό, το μετέφεραν κατόπιν στον οικισμό κι εκεί αντί για πατάτες, έριχναν στο καζάνι κριθαράκι το οποίο ήταν και πιο εύκολο να μεταφερθεί εκεί.
Φέτος όμως με τη φοβερή νεροποντή και τη χαλαζόπτωση, ο εσπερινός έγινε χτες στην Ανάληψη του Ποταμού και το φαγητό στο πανηγυρόσπιτο ενώ η συμμετοχή του κόσμου ήταν λίγη λόγω της κακοκαιρίας. Στον εσπερινό συμμετείχαν εκτός του σεβάσμιου παπα Γιώργη από τον Ποταμό, ο οποίος λειτουργεί στον Ασφοντυλίτη παραπάνω από μισό αιώνα, ο παπα Κώστας από τη Λαγκάδα και ο παπα Χρυσοβαλάντης από τα Θολάρια.
Το κρέας ήταν προσφορές, από τον «βασιλιά» του Ασφοντυλίτη Μιχάλη Αρτέμη ένας κριός 30 κιλά και μικρότερα κατσίκια από τους Νικόλα Βαζαίο, Νικόλα Θηραίο και Νικόλα Μενδρινό. Μάγειρες ήταν ο Μάρκος Βεκρής που κλείνει κι αυτός πολλά χρόνια προσφοράς ως μάγειρος σε όλα τα πανηγύρια της Αμοργού και ο Νικόλας Γαβαλάς ενώ στη διανομή βοήθησαν εκτός από την κόρη του Μάρκου Ειρήνη και πολλοί άλλοι νεότεροι άνδρες από την Αιγιάλη και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι και ευχήθηκαν του χρόνου να έχει καλοκαιρία να γίνει το πανηγύρι στον Ασφοντυλίτη, στο φυσικό χώρο του αγίου και της κοινότητας.
ΑΜΟΡΓΟΣ, 20052011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου