Η Μόσχα και ο Γιώργος Θεολογίτης μας κοιτάζουν μέσα από το κάδρο τους…
Θα ήταν άδικο όμως να πούμε πως περνάμε καλά μόνο στον «Έρωντα» ή οπουδήποτε αλλού παίζουν οι φίλοι μουσικοί της Αμοργού και μας αρέσει να πηγαίνουμε και σε άλλους χώρους του νησιού και φυσικά στο μοναδικό καφενείο «Το Μοσχουδάκι», επίσης κι αυτό στη Λαγκάδα το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι και το πιο όμορφο στις Κυκλάδες. Και αυτό όχι γιατί διατηρεί το παραδοσιακό ύφος του κλασσικού νησιώτικου καφενείου των εργατικών ανθρώπων αλλά και γιατί ο κόσμος που πηγαίνει εκεί, θέλει δεν θέλει προσαρμόζεται στην αληθινή ατμόσφαιρα του χώρου που δεν έχει αλλάξει εδώ και πολλά χρόνια.
Τούτο εν μέρει οφείλεται και στο γεγονός ότι όλο το καφενείο το σαρώνουν από ψηλά με τα μάτια τους οι αείμνηστοι Μόσχα και Γιώργος Θεολογίτης και μέσα από το κάδρο που βρίσκονται θυμίζουν το πέρασμά τους από τη ζωή και την προσφορά τους στη Λαγκάδα πριν από ένα αιώνα. Επί πλέον, το χαρακτηριστικό ντύσιμό τους είναι και αυτό που υπαγορεύει και το ανάλογο ύφος στους θαμώνες που περνούν εκεί τις ώρες τους, αναλογιζόμενοι είτε τον κάματο της ημέρας ή τα χρόνια που πέρασαν και δεν γυρνούν πάλι πίσω στις ημέρες που Λαγκάδα ήταν γεμάτη κόσμο.
Από τους μόνιμους θαμώνες του «Μοσχουδάκι», οι Νικήτας Πορτοκάλλης,
Σπύρος Βλαβιανός και Κωνσταντίνος Γρίσπος.
Η φωτογραφία στο κάδρο προέρχεται από μια μικρή φωτογραφία αγνώστου χρονολογίας και η οποία εικάζεται πως έχει τραβηχτεί κάποια χρονιά μέχρι το 1920 από κάποιον άγνωστο επίσης φωτογράφο η περιηγητή μάλλον που βρέθηκε στη Λαγκάδα και οπωσδήποτε εντυπωσιάστηκε από το ηλικιωμένο ζευγάρι και τα ρούχα που φορούσαν.
Έτσι λοιπόν τους έχουμε να τους καμαρώνουμε στον τοίχο του καφενείου και να μας κάνουν συντροφιά από εκεί που είναι τις στιγμές που το μυαλό μας ταξιδεύει είτε στα περασμένα χρόνια, είτε στις εξοχές της Αμοργού, στιγμές που μόνο τα φτερουγίσματα των σπουργιτιών που έχουν τη φωλιά τους σε κάποια τρύπα του τοίχου του καφενείου μπορούν να ταράξουν…
ΛΑΓΚΑΔΑ, ΑΜΟΡΓΟΣ 10052011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου