Δεν λέω, κάνουμε σπουδαία πράγματα με το Γιώργο Πίττα γυρνώντας την Ελλάδα, πράγματα που ασφαλώς έχουν να κάνουν με τη δημοσιογραφική έρευνα, τη δημιουργία κάποιων εκδόσεων και φυσικά την προβολή του αληθινού προσώπου της Ελλάδας τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό και έχει να κάνει με την προώθηση του τουρισμού.
Σε αυτό τον τομέα, όλα πηγαίνουν καλά και πιστεύουμε πως βάζουμε κι εμείς το λιθαράκι μας στο δύσκολο για αυτούς τους καιρούς έργο και χαιρόμαστε πολύ σαν ανακαλύπτουμε ανθρώπους που αισιοδοξούν ότι Ελλάδα θα τα καταφέρει πάλι και με τον τρόπο του ο καθένας συμβάλλει στο να ανθίσει ο τόπος και η οικονομία μας. Θα μιλάμε αρκετά συχνά στον επόμενο καιρό για τη δουλειά που κάνουμε, όπως βέβαια θα μιλάμε και για κάποιους άλλους ανθρώπους που κι αυτοί με τον τρόπο τους συμβάλλουν, πιο σιωπηλά ίσως, προς αυτή την κατεύθυνση και οι δρόμοι μας συναντιούνται στις πιο απροσδόκητες στιγμές και τους βρίσκουμε μπροστά μας κυριολεκτικά εκεί που δεν τους περιμένουμε.
Όπως για παράδειγμα τον Πέτρο Νάκο, που τον συναντήσαμε χθες κοντά στην ωραία εκκλησία των Αγίων Αποστόλων στο Μολυβδοσκέπαστο, το τελευταίο χωριό της Ελλάδας προς την Αλβανία στην κοιλάδα του Αώου, να μπολιάζει άγριες κερασιές που ήταν φυτρωμένες στο χώρο κάτω από τον τοίχο που βρίσκεται το «Παρατηρητήριο των Αλβανικών συνόρων», εκεί που βρίσκεται και η πινακίδα που απαγορεύει τη φωτογράφηση αλλά το αγνοήσαμε κάπως επιδεικτικά και μη λαμβάνοντας υπ’ όψη τυχόν συνέπειες.
Δεν γινόταν όμως να κάνουμε διαφορετικά γιατί ήταν μια σπάνια σκηνή. Ο Πέτρος ήταν σκυμμένος πάνω από την τομή ενός κορμού, μέσα στο κρύο μάλιστα να μπολιάζει το άγριο δέντρο με μια ντόπια ποικιλία κερασιάς με άσπρο και μαλακό καρπό. Ήξερε την τέχνη μας είπε και τις μπόλιαζε για να γεύονται οι επισκέπτες αυτού του ωραίου σημείου με την εξαιρετική θέα μετά από μερικά χρόνια τα κεράσια καθώς απολαμβάνουν τη θέα προς την κοιλάδα του Αώου. Έτσι απλά και αισιόδοξα…
ΜΟΛΥΒΔΟΣΚΕΠΑΣΤΟ, 12032012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου