Το ότι μου αρέσουν οι ανθισμένες κουτσουπιές, είναι κάτι που θα το λέω συνέχεια τούτες τις πρώτες μέρες του Απρίλη που περνάμε, καθώς αυτό το υπέροχο δέντρο ομορφαίνει όχι μόνο τις εξοχές της μικρής μου πατρίδας που νοσταλγώ, αλλά γιατί πασχίζει με την πλούσια ανθοφορία του να δώσει λίγο χρώμα και στην γκρίζα πόλη και να ανοίξει λιγάκι την στεγνή ματιά μας.
Υπάρχουν λοιπόν πολλές κουτσουπιές στην Πλάκα, στα Εξάρχεια, γύρω από τα Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων και την Ιπποκράτους, στα πάρκα, στις πλατείες και στους δρόμους καθώς κάποιοι αισθαντικοί άνθρωποι του Δήμου, φρόντισαν να φυτέψουν από αυτό το είδος αντί των άχαρων ακακιών και των αδιάφορων πιπεριών. Θα μπορούσα μάλιστα να πω ότι είναι τα ομορφότερα δέντρα και τα λουλούδια τους, μαζί με αυτά των νερατζιών δίνουν το στίγμα και αρωματίζουν τον αέρα της ανοιξιάτικης Αθήνας. Είναι δε κάποιες φορές που οι ανθισμένες κουτσουπιές, είναι ικανές να αφομοιώσουν στο μενεξεδένιο σύννεφό τους και άλλα ετερόκλητα στοιχεία και αρκούντως υπερβολικά που βρίσκονται δίπλα τους θα έλεγα, όπως τα κλουβιά για παράδειγμα, με τις γαλιάντρες που είδα πριν από λίγο έξω από το παρακμασμένο καφενείο «Station» στην μικρή οδό Γουσίου μπροστά από τον σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων στα Κάτω Πατήσια.
Δεν ξέρω αν οι «γαλιάντρες» (έτσι μου είπε ο ιδιοκτήτης του καφενείου πως λένε αυτά τα πουλιά που δεν τα έβλεπα και καλά λόγω ύψους) επηρεάζονται από τα ανθισμένα κλαριά των δέντρων και κελαηδούν δυνατότερα, αλλά όλοι όσοι περνάνε από εκεί, καταλαβαίνουν πως αυτός δεν είναι χώρος που τους ταιριάζει, τέτοιες μέρες μάλιστα που η άνοιξη αρχίζει να φουσκώνει όλα τα πανιά της και όλα τα πλάσματα του κόσμου αναζητούν τον έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου