Ως γνωστόν, τα δέντρα δεν ψηφίζουν. Όχι γιατί δεν διαθέτουν
νοημοσύνη, αλλά γιατί τους είναι παντελώς αδιάφορο καθώς στον κόσμο τους ποιος
είναι πρώτο ή δεύτερο, ψηλό ή κοντό, ωραίο ή άσχημος δεν έχει καμιά, μα καμιά
σημασία. Φυσικά, κάποια ξεχωρίζουν αλλά αυτό οφείλεται πάλι σε παράγοντες, όπως
το νερό, ο ήλιος, ο αέρας, οι οποίοι ακολουθούν απλά κάποιους νόμους της φύσης
και έτσι δεν κάνουν διακρίσεις.
Τα δέντρα καμιά φορά όμως ψηφίζουν. Η πιο γνωστή μάλιστα
ψηφοφορία τους ήταν, κάποτε επί Καραμανλή του πρεσβύτερου που ψήφισαν όχι μόνο
τα ζωντανά δέντρα κάπου στη Δυτική Αθήνα αλλά και τα τηλεγραφόξυλα που ως
γνωστόν είναι καμένα με πίσσα να μη τα τρώνε τα σκουλήκια. Η ψηφοφορία αυτή
συνέβαλε τα μέγιστα στην εκτροπή της χώρας σε περίεργες καταστάσεις, όπως η
αποστασία και η κατάληξη ήταν η δικτατορία.
Συνήθως δεν ψηφίζουν και τα κούτσουρα αλλά τελευταία, όλο
και περισσότερα πράγματα βλέπουμε που είναι αποτέλεσμα της σκέψης αυτού του
είδους ψηφοφόρων και τα αποτελέσματα είναι το ίδιο ολέθρια με εκείνα της ψήφου
των δέντρων, ανεξάρτητα αν πρόκειται για βασιλικές δρυς, αγέρωχα έλατα ή
κακομοιριασμένες ακακίες και πιπεριές.
Ένας άλλος λόγος που δεν ψηφίζουν τα δέντρα είναι ότι δεν
μπορούν να περπατήσουν να πάνε στο εκλογικό τμήμα και γι’ αυτό τα βρίσκουμε πάντα
θέση τους, όπως αυτές οι κουτσουπιές στον πάτο του χωριού μου, δίπλα στον ωραίο
χωματόδρομο. Αυτές μαζί με δεκάδες άλλες, ήταν σαν να είχαν σκεπάσει σαν ροζ
σύννεφο τις βελανιδιές με τα φρέσκα φύλλα και ήταν μια εικόνα, που οποιαδήποτε
πολιτική επιτυχία, μπροστά της θα ήταν απλά ένα ρηχό επεισόδιο και μια στιγμή
που μπορεί να μην «γράψει» όσο κάποιος περίμενε… 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου