Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Η «ΜΑΡΦΙΝ» ΚΑΙ Η ΜΝΗΜΗ...


Έχω πάντα μια μικρή φωτογραφική μηχανή μαζί μου για κάθε ενδεχόμενο και συχνά τραβάω φωτογραφίες που αρέσουν σε μένα και ορισμένες που θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας. Έτσι ήθελα να κάνω και σήμερα σε μια έξοδο στην Αθήνα αλλά λόγω της ζέστης που σε συνδυασμό με μια άρρωστη υγρασία που είχε η πόλη και με έκανε να νιώθω πως πάνω μου κολλούσε κάτι πολύ βρώμικο μου έκοψε κάθε διάθεση.

Ελάχιστα ήταν τα κλικ σήμερα κι ανάμεσά τους ένα που θεωρώ πολύ σημαντικό, τόσο που θα μπορούσε να ήταν και «είδηση» στα ΜΜΕ αλλά ποιος τρέχει τώρα για αυτά τα πράγματα που πολλοί θέλουν να ξεχάσουν…

Πρόκειται για τη φωτογραφία που βλέπετε και είναι η πρόσοψη της «MARFIN» όπου στις 5 Μαίου, στην διάρκεια της μεγάλης πορείας διαμαρτυρίας για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, κάποιοι «άγνωστοι» αφού έσπασαν τα τζάμια με σφυριά πέταξαν μέσα στην τράπεζα εμπρηστικές βόμβες με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο τρεις άνθρωποι.

Από τότε μέχρι τούτες τις ημέρες (ακριβώς δεν μπορώ να ξέρω γιατί έλλειπα) το πεζοδρόμιο μπροστά στην καμένη τράπεζα ήταν γεμάτο λουλούδια, γλάστρες, στεφάνια, χαρτάκια με στίχους, συνθήματα, αφιερώσεις. Όλο αυτό το υλικό μνήμης και τιμής προς τους τρεις αδικοχαμένους ανθρώπους δεν υπάρχει πλέον εκεί και η τράπεζα τυλίχθηκε από μεταλλικά παραπέτα που δηλώνουν πως έχουν ξεκινήσει οι εργασίες της αποκατάστασης.

Η υπόθεση ξανάφερε στο μυαλό μου εκείνες τις τραγικές ώρες του εμπρησμού αλλά το μόνο που θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να πω -να ρωτήσω μάλλον- είναι αν πριν «καθαρίσει» το πεζοδρόμιο από το προαναφερόμενο υλικό υπήρξε κάποια φροντίδα να κρατηθούν (από ποιόν αλήθεια;) ορισμένα από τα σημειώματα ή τα συνθήματα ή έπεσε το συνεργείο με τα φτιάρια και έστειλε έτσι όπως ήταν στη χωματερή.

Έτσι για την ιστορία που ούτως ή άλλως έχει σημειώσει πως εκεί κάηκαν τρεις άνθρωποι και η τιμωρία των δολοφόνων τους καθώς και η μνήμη τους είναι υποχρέωση όλων μας…

1 σχόλιο:

  1. Αχ! Βρε Ηλία... Πόσο δίκιο έχεις...
    Και πόσοι είναι αραγε, αυτοί, που με τον φραπέ στο χέρι και τις ρακέτες λιάζονται σε κάποια παραλία και αυτά τα 4 αδικοχαμένα παιδιά, τους φαίνονται κάτι πολύ πολύ μακρινό πιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή