Σαν σήμερα το 1944 οι γερμανοί κατακτητές μετά τη μεγάλη επίθεση που έκαναν προς την Ευρυτανία για να χτυπήσουν τον ΕΛΑΣ και έκαψαν το Καρπενήσι, στην επιστροφή τους πέρασαν από το χωριό μου, Μεγάλη Κάψη στον Ανατολικό Τυμφρηστό και το πυρπόλησαν.
Βασιζόμενος στις αφηγήσεις των τρανότερων και κυρίως της μάνας μου η οποία κατέφυγε με τους παππούδες και μερικά ζώα που πρόλαβαν να μαζέψουν στη βόρεια Ευρυτανία , οι Γερμανοί έζωσαν το χωριό και έβαλαν φωτιά στα σπίτια από τα οποία γλύτωσαν μόνο τέσσερα καθώς και το σχολείο και η εκκλησία που πρόλαβα κάποιοι χωριανοί που ήταν κρυμμένοι εκεί κοντά να τη σώσουν. Δυο ηλικιωμένα άτομα που δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν τους άλλους έγιναν κι αυτά στάχτη μέσα στα σπίτια που προσπάθησαν να υπερασπιστούν.
Οι χωριανοί γύρισαν μετά από δυο μέρες στο χωριό και βρήκαν τα πάντα καμένα αλλά χάρη στους πολλούς μαστόρους που είχε το χωριό, μέσα στον επόμενο χειμώνα κατάφεραν να χτίσουν πάλι τα σπίτια και τις καλύβες τους τα οποία βέβαια υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την περίοδο 1947 – 1950 εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου.
Τελικά το χωριό κατάφερε να αναστηθεί μετά το 1950 και άνθισε μέχρι το 1970 περίπου όταν και αυτό ακολούθησε τη μοίρα ολόκληρης της ελληνικής περιφέρειας που την κατάπιε η Αθήνα και την έσβησε…
66 χρόνια μετά είμαστε σύμμαχοι με τους Γερμανούς, μην ξεχνάμε ότι ένα σεβαστό μέρος του πλούτου μας οφείλεται στα χρήματα του που παίρνουμε μέσω της Ε.Ε., και αυτό είναι το σημαντικότερο γιατί αν οι λαοί άρχιζαν να σκέφτονται με νοοτροπία τύπου: τη χρονιά Χ μου έκανες το Ζ κακό τότε θα σφαζόμασταν όλοι συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφή