Η «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΜΑΗ»

Μοιάζει με κεφάλι μεγάλου γουρουνιού το κεφαλόβρυσο με τα πολλά νερά που βγαίνει στο φως ξεπηδώντας σε υψόμετρο 1300 μέτρων από τα σωθικά του βουνού Βουτσικάκι πάνω από τον οικισμό Λιβάδια των Πετριλίων και γι’ αυτό καλείται Κεφαλόγουρνο και αφού κυλήσει περί τα 800 μέτρα σαν χείμαρρος στην πλαγιά, μόλις φτάνει στη «Σούδα του Μάη» κάνει ένα σάλτο 20 μέτρων στον αέρα πριν ξαναβρεί το δρόμο για τον Αχελώο…

Τα νερά του Κεφαλόγουρνου λοιπόν ήταν η αιτία που οι Πετριλιώτες είχαν από τα πολύ παλιά χρόνια εγκαταστήσει δίπλα του τις στάνες τους και με αυτά πότιζαν και τα χωράφια στα οποία μέχρι πριν από καμιά 20αριά χρόνια όταν ακόμα το χωριό κρατούσε κόσμο καλλιεργούσαν πατάτες και όσπρια. Σήμερα στα Λιβάδια δεν καλλιεργείται απολύτως τίποτα κι έτσι ούτε μια σταγόνα νερού δεν λείπει από τον πολύ ωραίο και δυνατό καταρράκτη που σχηματίζεται στη «Σούδα του Μάη» και αφού τα νερά κρεμαστούν πρώτα 20 μέτρα κατακόρυφα πέφτουν ύστερα με δύναμη, σχηματίζουν μια βαθιά λίμνη γεμάτη με αφρισμένα κρύα νερά και κατόπιν δημιουργούν χαμηλότερα ένα άλλο μικρότερο καταρράκτη ύψους 5 μέτρων περίπου πριν κυλήσουν και χαθούν στον κατήφορο.

Η «Σούδα του Μάη» λέγεται πως πήρε το όνομά της από κάποιον Μάη που κατείχε κάποτε την περιοχή γεγονός που φαίνεται λογικό καθώς το επίθετο Μάης απαντάται συχνά σε πολλά χωριά της Αργιθέας και των Αγράφων. Μια άλλη εκδοχή είναι να πήρε το όνομά της επειδή κατά τον μήνα Μάιο έχει τα περισσότερα νερά στην κρέμασή της γεγονός που δεν δημιουργεί απορίες σε κανέναν για την ονομασία της καθώς είναι η εποχή που λιώνουν τα χιόνια και κάτι τέτοιο είναι απολύτως φυσικό να συμβαίνει.

Ο Κώστας Γραμμένος από το Ανθηρό που μαζί πήγαμε και είδαμε τη σούδα.

Εξαιτίας δε του γεγονότος από το πόσο γρήγορα θα ελευθερώνονταν τα Λιβάδια από το χιόνι για να οργωθούν τα χωράφια φαίνεται πως η σούδα με τα νερά της έπαιζε το ρόλο του σημείου που φανέρωνε πόσο θα διαρκούσε ακόμα αυτή η περίοδος και οι Πετριλιώτες περίμεναν με λαχτάρα να δουν πότε θα αρχίσει να κοπάζει η δύναμή της για να πιάσουν το αλέτρι και τα σκαπανικά. Φέτος δε που ο βροχερός καιρός έχει πάει πολύ πίσω το καλοκαίρι, οι παλιότεροι λένε πως η «Σούδα του Μάη» έχει τόσο νερό όπως και το μήνα Μάη τα παλιά χρόνια. Σημειώνουμε εδώ πως η «Σούδα του Μάη» είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις στην Αργιθέα που τα νερά της δεν χρησιμοποιούνται να κινήσουν κανένα μύλο εξαιτίας ακριβώς του γεγονότος ότι βρίσκονται πολύ ψηλά στο βουνό και τα νερά της είναι πολύ δυνατά για να μπορέσουν να μπουν σε ένα κανάλι.

Η «Σούδα του Μάη» ήταν μέχρι πριν από το 2005 σχεδόν άγνωστη και φυσικά χωρίς πρόσβαση μέχρι που ο δραστήριος Σύλλογος Πετριλιωτών Σχηματαρίου ανέλαβε και έκανε μια διαμόρφωση του μονοπατιού που οδηγεί στο ωραίο σημείο το οποίο αποτελεί πλέον σημείο έλξης για πολλούς επισκέπτες της περιοχής που προσφέρει ένα σωρό ομορφιές του βουνού μέσα από μονοπάτια και διαδρομές που ξεκινάνε από τα Λιβάδια και καταλήγουν σε διάφορες τοποθεσίες και στις κορυφές των βουνών Βουτσικάκι και Καράβα.

Στην περίπτωση που κάποιος βρεθεί εκεί και χρειαστεί πληροφορίες μπορεί να απευθυνθεί στην ταβέρνα του Αθανάσιου Κων. Βασιλού (τηλ. 2445031009 ή 6972113659) όπου βεβαίως μπορεί να βρει φαγητό και δωμάτια αν χρειαστεί να μείνει.

Μόλις πέρσι και δεν είχα ξεκολλήσει από τις παραδοσιακές μηχανές...

ΥΓ. Το κείμενο και οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν τον Αύγουστο του 2008 σε ένθετο περιοδικό της εφημερίδας "Έθνος".