Καταλαβαίνω όλα τα εργαλεία με τα οποία οι διαμαρτυρόμενοι όπου γης, εκτός από τη φωνή τους χρησιμοποιούν για να εκφράσουν αυτό που θέλουν. Πανό με συνθήματα, σημαίες, ντουντούκες, τύμπανα και άλλα που παράγουν διαφόρους δυνατούς ήχους, μεταμφιέσεις και ένα σωρό άλλο που φορά ο διαμαρτυρόμενος πολίτης ο οποίος για να επιτελέσει καμιά φορά το σκοπό του δεν τον νοιάζει να γίνει και θέαμα ακόμη…
Εκείνο που δημιουργεί μεγάλη εντύπωση αυτές τις ημέρες κι αυτό ίσως επειδή δεν πάω στα γήπεδα, είναι κάτι εργαλεία που μοιάζουν με λεπτούς φακούς και τα οποία βγάζουν πράσινες ακτίνες λέιζερ. Είδα να τα χρησιμοποιούν οι «αγανακτισμένοι» στο Σύνταγμα για να σημαδεύουν τα παράθυρα της Βουλής ή του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία σαν δουν κάτι να κινείται και αμέσως μετά αρχίζουν να κραυγάζουν τα γνωστά συνθήματα.
Πιθανόν αυτός να είναι ο σκοπός για τα οποία έχουν κατασκευαστεί αλλά το βρίσκω εξαιρετικά ανόητο και θα το χαρακτήριζα μάλλον και τεμπελιά του διαδηλωτή να χρησιμοποιεί ένα εργαλείο να δείξει αυτό που πρέπει αντί να σηκώσει το χέρι του ψηλά. Νομίζω δεν πως στο μέλλον κάπως έτσι θα εξελιχθούν τα πράγματα και ο οποιοσδήποτε λόγος, δημόσιος ή ιδιωτικός, θα αντικατασταθεί με μια δέσμη ακτίνων λέϊζερ με την οποία θα δείχνουμε από μακριά ότι μας αρέσει ή δεν μας αρέσει αλλά δεν θα μπορούμε να το πλησιάσουμε σαν να είναι απαγορευμένο.
- Α, είναι εντυπωσιακό, πως τούτο το εργαλείο διακινείται από τους μετανάστες σε κάθε γωνιά του Συντάγματος ως είδος πρώτης ανάγκης, όπως οι ομπρέλες για παράδειγμα με τις οποίες ξεφυτρώνουν στα χέρια σαν μυρίσει βροχή στη Σαλαμίνα. Παρά το γεγονός ότι κοστίζουν δέκα ευρώ (χωρίς παζάρια) πολλοί είναι αυτοί που τα προμηθεύονται για να διαμαρτυρηθούν με αυτό τον τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου