Καλός ο παπα Χρήστος (της προηγούμενης ανάρτησης) με την αγιαστούρα του στο Σύνταγμα, θυμίζει κάτι από τον παπα Φλέσα του 1821, κανέναν ανταρόπαπα ή ακόμα και τον παπα Τσάκαλο ή τους άλλους κληρικούς που τα τελευταία χρόνια μας απασχόλησαν με τα όσα πρέσβευαν ή έλεγαν, στους δρόμους, στις διαδηλώσεις, στον άμβωνα και στις τηλεοράσεις φυσικά όπου όταν εμφανίζονταν η τηλεθέαση έσπαγε όλα τα κοντέρ...
Όλα αυτά τα περάσαμε τα προηγούμενα χρόνια όταν η τηλεόραση, ανήγαγε ότι σκοτεινό και άρρωστο υπήρχε στο μυαλό και την ψυχή ορισμένων ανθρώπων, ως άποψη επί παντός επιστητού και χωρίς ντροπή και κανένα ενδοιασμό, πολλές φορές τους χρησιμοποίησε για να προβάλλει απίστευτα πράγματα και να εξυπηρετήσει δόλιους σκοπούς και κέρδη.
Από αυτό τον κόσμο που δεν πρόκειται ποτέ να χαθεί, κάποια πρόσωπα εκτιμούν ότι τα όσα συμβαίνουν στο Σύνταγμα είναι μια ωραία ευκαιρία να έρθουν πάλι στην επικαιρότητα, όπως οι Κυρία Λουκά και ο «Χριστοπιστίας» αλλά και πολλοί άλλοι. Οπωσδήποτε βρίσκουν εκεί ένα μέρος του κόσμου να τους σιγοντάρει αλλά στην πραγματικότητα, η «γραφικότητά» τους είναι ένα πράγμα που δεν έχει αντίκρισμα σε μια εποχή που αφήνει πίσω της όλα αυτά που ζήσαμε και κάναμε τα τελευταία χρόνια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου