Το ότι η αυριανή ημέρα δεν θα είναι σαν τη χτεσινή, είναι κάτι που το νιώθαμε από μέρες πως θα γίνονταν και γι’ αυτό βοήθησαν σήμερα οι βουλευτές μας ψηφίζοντας την αιώνια καταδίκη της χώρας στα δεσμά των τραπεζών. Έτσι, όλη η Αθήνα έκλαψε και κλαίει ακόμη από τα χημικά που ρίχνουν με το σωρό οι πραιτωριανοί της κυβέρνησης και τρέχει στα νοσοκομεία να μαζέψει τις πληγές του κόσμου που ήθελε να φωνάξει για το δίκιο του…
… Είναι πολλά αυτά που θα αρχίσουν να λέγονται και να γράφονται από αύριο και εύχομαι να συμβάλλουν με γόνιμο τρόπο ώστε το φετινό καλοκαίρι να εξελιχθεί σε μια μεγάλη άνοιξη για την Ελλάδα και τον κόσμο της που δεν του ταιριάζει τέτοια κατάντια .
Μια άνοιξη, σαν εκείνη για την οποία πολέμησε κι ο αρχιστράτηγος Κολοκοτρώνης που από το βάθρο του, έβλεπε νωρίτερα το μεσημέρι τον κόσμο να υποχωρεί πανικόβλητος από τα χημικά που έριχναν τα ΜΑΤ να τον διώξουν από την οδό Σταδίου αλλά δεν μπορούσε να κινηθεί.
Να μπει μπροστά καβάλα στο άλογό του και να δώσει κουράγιο στον κόσμο να γυρίσει πίσω στο Σύνταγμα για να μην τον πει κι αυτόν η ιστορία προσκυνημένο, γιατί ένα τέτοιο χαρακτηρισμό μόνο οι βουλευτές και οι πολιτικοί θα κουβαλάνε στο εξής και ποτέ δεν πρόκειται να τον βγάλουν από πάνω τους σα λέρα που δεν θα βγαίνει με τίποτα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου