Ο ΡΑΔΙΟΤΕΧΝΙΤΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΡΑΦΑ

Με τον Δημήτρη Κούσια, προχθές στην ταβέρνα του Τσιώλη στο Μοσχάτο, συζητάμε για το βιβλίο του «Οι Ρίζες» που αναφέρεται στην ιστορία της οικογένειας των Κουσαίων και περιέχει και άλλες ιστορίες του χωριού Μοσχάτο (Βλάσδο).

Οι επιλογές που είχε στη ζωή του ο Δημήτρης Κούσιας, (1931), από το χωριό Μοσχάτο (Βλάσδο) της Καρδίτσας που έζησε ως την εφηβεία του τη μεγαλειώδη περίοδο της Αντίστασης και κατόπιν την τραγωδία του Εμφυλίου πολέμου στα Άγραφα και στον κάμπο, όπως για όλο τον κόσμο ήταν ελάχιστες και τα όνειρα μακρινά και άπιαστα…

Το πρώτο μέλημα όλων στα Άγραφα από το 1950 και μετά όταν τους επέτρεψαν να γυρίσουν στα χωριά τους ήταν να ξαναφτιάξουν τα καμένα σπίτια, να φροντίσουν τα παρατημένα χωράφια και να οργανώσουν με όσα μέσα διέθεταν πάλι τη ζωή τους.

Τα ίδια έκανε και ο νεαρός Δημήτρης αλλά παράλληλα κοίταξε να ικανοποιήσει μια μεγάλη του επιθυμία και να πραγματοποιήσει ένα όνειρο: να γίνει τεχνίτης ραδιοφώνων! Έτσι αφού πήγε για μικρό διάστημα το 1950 σε μια σχολή στην Αθήνα και έμαθε λίγα πράγματα, επέστρεψε στην Καρδίτσα και επισκεύασε πριν πάει στο στρατό, τα τρία ραδιόφωνα της πόλης: του Δημάρχου, του στρατιωτικού διοικητή και του έφορα!!!

Τελειώνοντας τη στρατιωτική του θητεία, ο Δημήτρης ο οποίος στο μεταξύ άρχισε να μαθαίνει ιταλικά από μια μέθοδο άρχισε να δουλεύει στην Καρδίτσα αλλά η κατάσταση στην πόλη και στην γύρω περιοχή ήταν αποκαρδιωτική για ένα νέο που ήθελε να δουλέψει και να ζήσει καθώς τα ραδιόφωνα ήταν λίγα και δεν μπορούσε να στηριχθεί σε αυτά.

Έτσι το 1961, χρονιά που οι χωριανοί του έφευγαν να πάνε να δουλέψουν εργάτες στη Γερμανία και τη Σουηδία, αυτός πήρε διαφορετικό δρομολόγιο και πήγε στο Τουρίνο της Ιταλίας γιατί εκεί είχε μάθει πως η δουλειά που αγαπούσε ήταν σε άνθηση. Ασφαλώς και συνάντησε αρκετές δυσκολίες στην αρχή, αλλά η διάθεση για μάθηση και η εργατικότητά του, του άνοιξαν τις πόρτες των μεγάλων εργαστηρίων και των εργοστασίων και σύντομα αναγνωρίστηκε ως ένας πολύ καλός τεχνίτης πάνω στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις.

Από τότε πέρασαν 50 χρόνια και ο Δημήτρης, συνταξιούχος πλέον έρχεται στο χωριό του το ωραίο Μοσχάτο να μείνει τους περισσότερους μήνες του χρόνου και απολαμβάνει και μια μεγάλη του αγάπη, αγάπη που καλλιέργησε στο Τορίνο, την μητρόπολη των ορειβατών των Άλπεων, την ορειβασία στα βουνά της πατρίδας του στα μοναδικά σε όλο τον κόσμο Άγραφα…