Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ;



Παρά το ζοφερό κλίμα των ημερών που διανύουμε, πρέπει να σας πω ότι ο actimon απέκτησε στήλη σε μέσο αλλά δεν λέω τίποτα μέχρι την πρώτη του Νοέμβρη γιατί όπως ξέρετε, ματιάζεται εύκολα και από όλων των λογιών μάλιστα τα μάτια...

Από προχθές λοιπόν ο actimon άρχισε να επιστρατεύει τις γνώσεις του περί τα αγροτικά, κτηνοτροφικά και αλιευτικά, αποδελτιώνει την εμπειρία του στη ζωή της υπαίθρου και φρεσκάρει τις γνωριμίες του ανά την Ελλάδα για να μιλήσει και να γράψει για κάποια πράματα που πιστεύει πως θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε με τις λιγότερες απώλειες την κρίση και βεβαίως να μην πεινάσουμε όπως ακούγεται από πολλά χείλη τελευταία.

Για το πώς δεν θα πεινάσουμε τώρα που στριμώχνουν τα πράγματα και οι τιμές έχουν πάρει τα ύψη, έχουν αναλάβει να μας πληροφορήσουν και διάφοροι συνάδελφοι σε όλα τα μέσα, παραδοσιακά και ηλεκτρονικά. Καθώς δε είναι μαθημένοι από το περίφημο life style, βλέπουν την τάση της απελπισμένης πρότασης για επιστροφή στα χωριά, σαν weekend στο πατρικό ή το χειρότερο σαν το «μικρό σπίτι στο λιβάδι» για όσους θυμούνται την τηλεοπτική σειρά που η αγροτική ζωή κάπου στην Αμερική εξυμνήθηκε έως την υπερβολή.

Τέλος πάντων, διαβάζουμε πράγματα που άμα τα ακολουθήσουμε, το μόνο που είναι βέβαιο είναι ότι θα πεινάσουμε γιατί κακά τα ψέματα, η επιστροφή στο χωριό δεν γίνεται με εγχειρίδιο όπως νομίζουν ορισμένοι στα μέσα που αγνοούν εντελώς την πραγματικότητα και την οποία κανείς νοήμων δεν αμφισβητεί. Το κυρίαρχό της δε είναι η παντελής ερήμωση της υπαίθρου, γεγονός που δυστυχώς θα υποχρεώσει δεκάδες ψυχαναλυτές να μας ακολουθήσουν στα χωριά μας για να έχουμε συντροφιά η να μας δείξουν που ακριβώς πρέπει να ακουμπήσουμε το μαχαίρι γιατί με αυτά τα εργαλεία δεν γίνονται παιχνίδια…



1 σχόλιο:

  1. Συγχαρητήρια, είμαι σίγουρη πως κι από εκεί θα προσφέρεις πολλά.
    Πάνω στο θέμα θα ήθελα να προσθέσω (ως Αθηναία που αποχώρησε & δεν το μετάνιωσε) πως μόνο απο την ησυχία, τον καθαρό αέρα και την ευγενική Καλημέρα στο δρόμο, το επίπεδο ζωής ανεβαίνει κατακόρυφα. Ωστόσο, όπως γνωρίζουν όσοι αναγκάστηκαν να κάνουν αντίστροφη πορεία από εμένα, ξέρουμε πως το τίμημα είναι η ελάχιστες ευκαρίες για τη μόρφωση και την εξέλιξη των νέων. Γι αυτό κι όσο δε δίνεται προτεραιότητα σε σχολεία & βιβλιοθήκες πιστεύω πως η Ελλάδα θα παραμένει Αθηνοκεντρική. Δυστυχώς.
    Γι αυτό και περιμένω με ενδιαφέρον τα άρθρα σου και σου (ξανα)εύχομαι Καλή Αρχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή