Η μάνα μου ισχυρίζεται πως δεν διαθέτει φωτογένεια και γι’ αυτό αποφεύγει συστηματικά το φακό. Τούτο είναι κάτι που γνωρίζω καλά και δεν προσπαθώ να την «πιάσω» σε ξαφνικά κάποιες στιγμές που δεν προσέχει γιατί θα ακούσω διάφορα όταν δει το αποτέλεσμα…
Η μόνη φορά που δεν μου αρνιέται να ποζάρει είναι όταν πρόκειται να τη φωτογραφήσω με τη μεγάλη ορτανσία της, κάτι που σίγουρα έχετε δει σε προηγούμενες σημειώσεις μου και φαντάζομαι πως εκτιμάτε τόσο την ολάνθιστη ορτανσία όσο και την κυρά Κούλα που την έχει όλο το χρόνο στο νου της και την προσέχει καθημερινά. Για να μην της την ματιάσουν μάλιστα, έχει κρύψει ανάμεσα στα κλαδιά χωρίς να φαίνονται λίγα σκορδάκια.
Φέτος η ορτανσία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο σε ανθοφορία και εξαιτίας των καιρικών συνθηκών κατάφερε και κράτησε τα λουλούδια της μέχρι τούτες τις ημέρες. Το πιο σωστό είναι ότι μετά το κύκλο της ανθοφορίας η μάννα μου δεν τα έκοψε και τα άφησε πάνω στα κλαδιά και αυτά πήραν το απόχρωση του σκουριασμένου μωβ ή λιλά που λέγαμε προχθές.
Τώρα όμως που πλάκωσαν τα κρύα και δεν είναι απίθανο να ενσκήψει κανένας ξαφνικός παγετός, η μάννα μου θα κόψει τα κλαδιά της και τα λουλούδια βέβαια και άμα δει που σφίγγει το κρύο θα την σκεπάσει με μια μπαντανία και από πάνω θα βάλει ένα νάιλον για να μην φτάσει ο πάγος ως τις ρίζες της και την «κάψει». Για τούτο όπως καταλαβαίνετε βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση και το σκέπασμα – ξεσκέπασμα της ορτανσίας μια καθημερινή υποχρέωση για την οποία ανταμείβεται από το φυτό με τα ωραιότερα λουλούδια κάθε καλοκαίρι και καμαρώνει που το αναγνωρίζουν όλοι όσοι τη βλέπουν.
ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΨΗ, 311029017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου